Ο αρχιεπίσκοπος Αχρίδας Νικόλαος και η κτητορική του δραστηριότητα στα μέσα του 14ου αιώνα

  • Евангелос Кириакудис

Abstract

Η αρχιερατεία του Νικολάου συμπίπτει χρονυικά με την πρώτη περίοδο της σερβικής εξυοσίας στην Αχρίδα, την οποία κατέλαβε ο Στέφανου Δουσάν το 1334 και την προσάρτησε στο σερβικό κράτος. Ο ευνοούμενος του Στέφανου Δουσάν αρχιεπίσκοπος Νικόλαος ανέπτυξε σημαντική κτητορική δραστηριότητα, παρακινώντας προς την ίδεα κατεύθυνση και τρίτους, κυρίως αξιωματούχους ελληνικής καταγωγής. Ανάμεσα στους καλλιτέχνες που εργάσθηκαν αυτήν την περίοδο στην Αχρίδα ξεχωρίζει ο ζωγράφος Ιωάννις Θεωριανός, η τέχνη του οποίου αποτελεί φωτεινή εξαίρεση στην καλλιτεχνική στασιμότητα των μέσον του 14 αιώνα.

Η κτητορική δραστηριότητα του αρχιεπισκόπου Νικολάου δεν αποτελεί μόνο την έκφραση την έκφραση ισχύος και επιβολής του έλληνα ιεράρχη στης νέες πολιτικές συνθήκες. Μέσα απο το ιδεολογικό περιεχόμενο της ζωγραφικής που ο ίδιος επέλεξε, ο Νικάλαος εκφάζει έναν ιδιαίτερο τρόπο συνέχισης του πνεοθματικού και διδακτικού έργου των προκατόχων του στην Αρχιεπισκοπή της Αχρίδας.

References

/
Published
2004-10-01